Sunday, November 4, 2007

En nu?

Na het posten van dit artikel op m'n weblog is de cursus Nieuwe Media in het Actuele Debat dan toch echt voorbij. Ik heb er een goed gevoel aan over gehouden, niet alleen omdat onze groep natuurlijk spijkerhard gewonnen had, maar omdat de cursus een van de leukste cursussen van mijn CIW-carriere is gebleken. Het is een heel praktische cursus waarin je vooral jezelf en je sterke en zwakke punten leert kennen, zowel door besprekingen van de docente als door middel van de zelfanalyse op bijvoorbeeld deze blog.

Zo zijn er voor mij eigenlijk geen negatieve punten te bedenken; in de werkgroep werd een positieve, veilige sfeer neergezet, waardoor je je helemaal kon geven. Zelfs al was je niet de sterkste debater, ik denk dat iedereen in deze cursus wel iets over zichzelf geleerd heeft. Wat ik geleerd heb in deze cursus, heb ik hier al behandeld.

Door het bijhouden van deze blog heb ik wel weer de smaak te pakken gekregen van het spuien van je mening op een publiek forum, dus ik heb besloten om een eigen blog te starten, hier te vinden.
Was getekend,

Steven Kamminga

Tuesday, October 30, 2007

Amateurisering van de media?

Onderstaande reclame voor Apple's iPod Touch, een iPod met de Touch technologie van de iPhone, is gemaakt door een student uit Engeland. Hij gooide z'n filmpje online en nu, een tijd later, is hij door Apple ingehuurd om een professionele versie van z'n reclame te maken. Een mooi voorbeeld van content gemaakt door een amateur dat opgepikt wordt door het bedrijfsleven!





Bron: NY Times

Wednesday, October 24, 2007

Het einddebat - de eindzege

Waar eigenlijk iedereen in onze werkgroep reeds van overtuigd was, werd dan op de vroege dinsdagochtend van 22 oktober 2007 bewaarheid. De werkgroep van Isabella was op alle fronten (zowel debatteren als voorzitten) beter dan de werkgroep van Thomas.

Ik had de eer en het genoegen om een aantal debatten voor te zitten samen met Sarah. Zoals Sarah ook al op haar blog aangaf, we waren in eerste instantie een beetje overdressed in onze nette kleren. Gelukkig bleek dit juist goed te zijn; er netjes uitzien straalt macht en gezag uit, eigenschappen die natuurlijk bij een voorzitter horen!

Bij iedere ronde die we verder kwamen werden mijn inleidende praatjes korter en kwam het steeds meer aan op controleren van het debat tussen de twee partijen die steeds meer aan elkaar gewaagd werden. Dit ging ons redelijk af, hoewel het in de finale nog lastig bleek om een powerhouse als Gijs in het gareel te houden!

Maar goed, wat kan ik afsluitend zeggen wat ik geleerd heb van deze cursus? Ik heb ontdekt dat ik echt geen moeite heb met publiek spreken, dat ik er zelfs plezier in heb! Het feit dat ik geen debat-ster ben ligt daarom niet zozeer in een gevoel van onzekerheid, maar meer in een drang naar beleefd zijn. Bovendien was er geen reden om onzeker te zijn; na een aantal weken werken met de werkgroep voelden mensen zich volledig op hun gemak, natuurlijk belangrijk bij een vak waar je je soms best bloot moet geven.

De overwinningsroes is overigens nog niet helemaal over!

Wednesday, October 17, 2007

Het gastcollege van Henk van Zeijts

Henk van Zeijts werkt bij de onderwijsafdeling van de Waag Society. Van Zeijts liet in zijn presentatie, dat de verschillende sectoren van de Waag behandelde, veel voorbeelden zien van de praktische toepassingen die zij inmiddels hadden gerealiseerd. Hierbij moet gedacht worden aan het maken van een actuele kaart van Amsterdam door middel van GPS (klik), of op het gebied van onderwijs, het ontwerpen van een interactief spel met behulp van nieuwe media over de geschiedenis van een stad. Dit project heet Frequency 1550. (Meer info: klik).
Allemaal fascinerende toepassingen van de nieuwe mogelijkheden die de nieuwe media ons bieden. Helaas voor Van Zeijts was een soortgelijk college al gegeven tijdens de Introductieperiode van de studenten Communicatie- en Informatiewetenschappen een jaar eerder.


Na afloop blijft er voornamelijk 1 ding bij mij hangen: de techniek. Als je een presentatie gaat houden voor een groep mensen, is het essentieel voor onder andere je geloofwaardigheid, dat de techniek achter de presentatie in orde is. Er is mij vaak op gewezen door werkgroepdocenten, maar dit lijkt een euvel te zijn bij onze professionele sprekers. Kom 15 minuten eerder en zorg dat alles in orde is voordat je het verhaal afsteekt. Want na een klein kwartiertje presentatie heb ik nog echt niet behoefte om pauze te houden en koffie te gaan halen.

Pluspunten die ik hier nog licht aan wil stippen zijn de humor waarmee hij de zaal wakker hield en zijn open houding naar de groep toe. Minpuntje is dat hij wel erg snel toegaf op de opmerkingen van Sarah over de onjuistheden in zijn diagrammen. Als je weet dat de diagrammen niet laten zien wat jij wil dat ze laten zien, neem ze dan niet op in je presentatie.

The Digital Divide: een synopsis


Neil Selwyn is de auteur van het artikel "Reconsidering political and popular understandings of the digital divide". In het artikel bevestigt Selwyn dat er inderdaad een digital divide ontstaat (of dreigt te ontstaan) in de samenleving. Wat het artikel interessant maakt is dat Selwyn heel scherp weet te stellen dat er meer achter de term "digital divide" schuilt dan wat er nu door de media en de politiek naar buiten wordt gebracht. Met andere woorden, Selwyn laat zien dat het begrip digital divide genuanceerder is en uit meerdere factoren bestaat die op het moment niet aan bod komen.

Het ligt niet zo zwart-wit; er is geen groep die niet digitaal is en daar tegenover een groep die dat wel is. Binnen die groepen zijn ook weer onderverdelingen te maken, zoals mensen die toegang hebben en ook daadwerkelijk gebruiken, en mensen die wel toegang hebben maar het niet gebruiken. En wat is nu precies het digitale van "digital"? Is dat toegang hebben tot internet?

Ik ben het wel met Selwyn eens dat een onderwerp zoals de digital divide meer nuancering vraagt dan wat er nu wordt gegeven. Helaas is dit nu eenmaal een noodzakelijk kwaad van de status van het publieke debat op dit moment in Nederland (en de wereld); er lijkt steeds minder ruimte te zijn voor nuancering.

Mijn stelling voor deze week is dat, hoewel het de taak van de overheid is om het tegen te gaan, het onmogelijk is om de digital divide volledig te sluiten.

Monday, October 15, 2007

The attack on reason

Het is wellicht een randgevalletje voor dit vak, maar toch wil ik er een post over maken; Al Gore ("I used to be the next president of the United States").
Gore is natuurlijk op het moment vooral in het nieuws door het winnen van de Nobelprijs voor de Vrede. (NY Times) Of, in ieder geval, de helft van de Nobelprijs voor de Vrede, maar dat schijnt ook te tellen. Hij kreeg deze, samen met de Intergovernmental Panel on Climate Change van de Verenigde Naties, voor het onder de aandacht van de wereld brengen van de klimaatcrisis.


Dit heeft natuurlijk vrij weinig met het vak Nieuwe Media in het Actuele Debat te maken. Gelukkig is dat niet het enige wat Gore de laatste tijd heeft gedaan. Zo heeft hij dit jaar ook het boek "The attack on reason" geschreven (in het Nederlands: "de aanval op de redelijkheid"). Hierin schrijft hij over het publieke debat in (natuurlijk) Amerika, dat in gevaar komt door onder andere de toenemende invloed van televisie en de nieuwe media. Met mensen als Marshall McLuhan die onder andere door Gore worden genoemd, is dit zeker een interessant boek voor de CIW/TFT student.

Afsluitend volgt hieronder nog het bewijs dat een Powerpointpresentatie best heel hip en cool kan zijn.

Samenvatten van een werkcollege (5)

Het moment supreme was aangebroken; in dit werkcollege zouden wij nu eindelijk de baas zijn over het debat!
Eerst moest er natuurlijk nog wel voor de pauze een debatoefening gedaan worden. Ik was er op gebrand om ook bij dit debat een actieve houding aan te nemen en in ieder geval een paar punten te scoren. Dan zou ik, zo was mijn idee, na de pauze al in een ritme zitten waardoor het debat nog beter zou gaan.
Bij de stelling, die mij helaas ontschoten is, mocht ik de debatoefening openen en dit ging me gelukkig, na een bibber in de eerste paar seconden, goed af. Daarna werd het een levendig debat waarin verschillende thema's aan bod kwamen. Na afloop werd opgemerkt dat "onze" kant een actieve en toch ook wel een licht intimiderende houding hadden aangenomen tijdens het debat. Belangrijk om te onthouden!
Na de pauze was het dan de beurt aan mij om het hoofddebat te openen. Volgens mij is het mij gelukt om mijn argumenten voor de stelling "analoge televisie wordt vervangen door 'internet' televisie" goed neer te zetten; ik was dus best tevreden met mijn bijdrage!
Daarna ontspon een levendig debat waar niet alleen over de inhoud, maar ook over de definitie van de stelling werd gedebatteerd. Als je de stelling zo van tevoren bedenkt, bedenk je niet dat iemand over het woord "vervangen" kan gaan debatteren!

Wat ik van dit werkcollege geleerd heb, is dat ik geen problemen heb met het spreken an sich. De twee malen dat ik de debatten mocht openen heb ik redelijk goed mijn argumenten kunnen verwoorden. Het probleem zit hem voor mij in het nemen van de beurt, anderen zijn hier feller in. Op dit punt kan ik het komende werkcollege mij gaan concentreren.

Een debat voorbereiden

Afgelopen week was het thema "digitale televisie". Daarom was het aan mijn groep de taak om het debat voor te bereiden dat zou worden gehouden in het werkcollege.
De eerste stap werd gezet direct na afloop van het hoorcollege van Elsa Gorter (zie onderstaande post). We kwamen als groep even vlug bij elkaar om de grove hoofdlijnen van het debat uit te zetten. Zo waren we het er allemaal mee eens dat het een goed idee was om het college op te splitsen in twee kampen. Het idee van vorige week, waar ieder gewoon mocht kiezen of hij voor of tegen was, leidde namelijk nog tot enige verwarring. Ook besloten wij om de stelling van het debat al van tevoren op WebCT te posten, zodat de deelnemers de kans kregen naar bronnen op zoek te gaan. Er werd wel op gewezen dat ze voor zowel voor als tegen argumenten moesten bedenken.
De onderlinge rollen werden ook verdeeld. 4 van ons zouden gaan debatteren, Gijs zou de debatleider worden, en Nikita zou de beoordelaar zijn.
Ik heb me nadrukkelijk aangeboden als debatteerder, voornamelijk omdat ik de week daarvoor helemaal niet uit de verf was gekomen. Dit was dus een uitgesproken kans om dus weer even wat actiever te doen.

De persoonlijke voorbereiding was gelukkig niet al te tijdrovend. De argumenten die ik wilde gebruiken zaten al vrij snel in m'n hoofd, het was hoogstens nog even een kwestie van het controleren van de feiten, zoals bijvoorbeeld wat de naam was van die 9/11 documentaire.
Ik geloof heilig in het opschrijven van steekwoorden (in tegenstelling tot vol uitschrijven), dus ik heb de avond ervoor nog even mijn "statement" voor de spiegel staan oefenen!

Wednesday, October 10, 2007

Het gastcollege van Elsa Gorter

Elsa was een verademing in vergelijking met het gastcollege van Simons. Elsa had net zoals Simons de week voor haar veel informatie op haar powerpointpresentatie gedaan. Wat zij wel beter deed was dat zij deze informatie levendig maakte door het gebruik van vele voorbeelden. Ook liet zij duidelijk haar eigen project, Holland Doc zien. Hiermee werd gelijk een duidelijk beeld geschetst van wat zij nu precies wilde vertellen. Dit liet Simons vorige week achterwege.

Een minpuntje bij het college was in het begin haar collega, die de nobele taak had om de computer te bedienen. De twee waren duidelijk niet op elkaar ingespeeld. Hij wist soms niet goed wat hij nu aan moest klikken en bewoog af en toe de muis over het scherm. Dit leidt de aandacht af van de spreker! Mocht je gebruik willen maken van een tech-sidekick, zorg dan dat deze precies weet wat en wanneer hij iets moet doen.

Al met al lukte het Elsa om een levendig en interessant verhaal van 2 uur neer te zetten. Zij durfde ook goed haar eigen mening neer te zetten, die niet altijd overeen kwam met de mening van haar bedrijf.
Ze maakte af en toe ook een grapje. En een grapje houdt het luchtig!

Where television and Internet meet: een synopsis

Paul van Vliet is de auteur van het artikel "Where Television and Internet meet; New experiences for rich media". In dit artikel schetst hij de mogelijkheden die de nieuwe technologische verbeteringen op het gebied van televisie en internet ons bieden. Zo kan met de opkomst van digitale TV de consument een persoonlijker aanbod aangeboden worden; hij kan zelf in de elektronische programmagids (ook wel EPG) actief de programma's selecteren die interessant voor hem zijn.
Interessant punt in het artikel van Van Vliet is wel dat hij een duidelijk verschil tussen televisiekijken en surfen op het internet aan de kaak stelt. Waar televisiekijken een kwestie is van lean back, de kijker kan rustig achterover zitten en de beelden op zich af laten komen, is surfen op het internet meer lean forward; de gebruiker moet actief zijn in het selecteren van voor hem interessante content.
Van Vliet stelt dat TV en internet elkaars tekortkomingen kunnen compenseren en dat daarom in de toekomst deze twee samen zullen komen en iets nieuws zullen cre-eren.

Dit laatste is een interessante stelling waar ik het mee eens ben. Ik durf te stellen dat over een x aantal jaar mensen geen televisie meer hoeven te kopen, maar gewoon hun computer monitor/flatscreen gebruiken om de programma's te bekijken. Persoonlijk vind ik Current TV (link) een mooi voorbeeld van het samensmelten van internet en televisie. De tagline hier is "the TV network created by, with & for our audience."

Samenvatting van een werkcollege (4)

In dit werkcollege werd de prestatie van Dhr. Simons geevalueerd. De algemene mening was negatief; Simons had zijn powerpointpresentatie te vol gepropt met informatie en de presentatie met zijn lichaamstaal etc. kwam een beetje saai op de collegezaal over.

Dit was ook een wezenlijk onderdeel van de werkgroepoefening. De groep werd in twee-en gesplitst, waarbij de ene helft moest debatteren over een stelling terwijl de andere groep hen beoordeelden op "argumentatie" en "gebruik van bronnen", maar ook "lichaamshouding". Persoonlijk viel mij op dat bronnen weinig gebruikt werden, maar dit kan verklaard worden door het feit dat het een spur-of-the-moment stelling was. Bronnen maken een verhaal wel sterker!

Het centrale debat van dit werkcollege ging natuurlijk over e-learning. Mensen moesten staan voordat zij iets mochten zeggen, maar er mocht wel zelf gekozen aan welke kant van de stelling je stond. Het voordeel hierbij was wel dat mensen met meer felheid het debat in gingen.
Voor mij was het debat minder geslaagd; ik heb namelijk niets gezegd. In de nabespreking met Jorik en Nikos bleek dat het best lastig is om die eerste keer op te staan en je zegje te doen. Dus volgende keer gewoon in het diepe springen.

Thursday, October 4, 2007

Het samenvatten van een werkcollege (3)

De belangrijkste punten die uit de nabespreking van het hoorcollege van Tim Kuik (stichting BREIN) naar voren kwamen waren:
  • open houding, evt rondlopen om het dynamisch te houden;
  • oogcontact met de groep houden;
  • termen gebruiken waarvan je zeker weet dat de groep die kent;
  • niet vast blijven zitten in 1 verdedigend argument.
Het centrale debat van het werkcollege deze week vond ik lastig om actief in mee te doen. Het grootste probleem was dat ik in het verkeerde 'kamp' zat. Ik kon met gemak gaten prikken in de gegeven stelling, maar ik zat helaas in het voor-kamp. Ook het feit dat in onze werkgroep een aantal mensen zitten die veel beter zijn in debatteren dan ik maakt het moeilijker (of juist makkelijker?) om weinig te zeggen; de anderen doen het woord toch wel. Een leermoment voor het volgende debat!

Extra gratis muziek

Een interessant artikel op Nu.nl vermeldt dat de band "Is Ook Schitterend" bezoekers van hun concerten een gratis download van hun muziek aanbiedt. De band verdedigt deze manier van gratis muziek weggeven als volgt:

"Ons uiteindelijke doel is om onze muziek met zoveel mogelijk mensen te delen"


Dit is natuurlijk een mooie ideologische instelling, die wel iets weg heeft van Google's motto om alle informatie voor iedereen toegankelijk te maken. Het getuigt mijns inziens van een realistische kijk op de wereld waarin we nu leven, waarin mensen muziek (al dan niet illegaal) gratis willen downloaden.

(bron)

Monday, October 1, 2007

Gaming the System: een synopsis

J.C. Herz stelt in zijn artikel "Gaming the system; What higher education can learn from multiplayer online worlds" een interessant onderwerp in het voetlicht. Hij beargumenteert hoe het onderwijssysteem (zoals bijvoorbeeld een universiteit) een aantal aantrekkelijke elementen van computer games over zouden nemen.
Centraal in zijn stelling is de vergelijking tussen het oude onderwijzen en het nieuwe leren. Het oude leren gebeurde "from one to many", met andere woorden 1 persoon onderwees een groep. Met het nieuwe leren moeten de studenten leren door onderling met discussie, eigen creaties en eigen initiatief tot een nieuwe vorm van leren komen. Zo zegt hij:

"There has to be a way for students to take the content and 'run with it' by using it in some fashion such that their fellow students can immediately benefit." (pag 179)

Een interessant idee en ik ben het er inderdaad mee eens dat het huidige schoolsysteem te weinig de mogelijkheden die de nieuwe technologische uitvindingen van het laatste decennium bieden te weinig worden benut.

Frankwatching.com heeft overigens vrij recent nog een artikel geschreven over educatie in online werelden. De link is hier te vinden.

Sunday, September 30, 2007

Meer Muziek

In navolging van de blogposts van Jorik over zijn favoriete muziek en op verzoek van de docente Nieuwe Media in het Actuele Debat: een post over muziek.

Ongeveer een week geleden heb ik op een -niet helemaal- legale manier de muziek van Snow Patrol ontdekt. Snow Patrol werd bekend bij het grotere publiek door het nummer "Chasing Cars" dat werd gebruikt in de Amerikaanse tv-serie Grey's Anatomy. Hun album "Eyes Open" uit 2006 is ideale muziek om lekker bij te relaxen met een glas wijn en wat vrienden. (Bol.com link)

Hieronder de videoclip van "Chasing Cars"


Grappig genoeg heeft Universal Music Group ook de video op Youtube gezet, maar is het niet mogelijk om deze vervolgens te "embedden" in bijvoorbeeld deze blogpost. (link)

Thursday, September 27, 2007

Games en muziek

Computergames nemen in populariteit toe. Succesverhalen zoals het splinternieuwe Halo 3 is al een succes zelfs voordat het in de winkel ligt. Microsoft, uitgever van Halo 3, verwacht dat op de eerste dag van verkoop Halo 3 tussen de 155 en 200 miljoen dollar op zal brengen. Ter vergelijking: Spiderman 3 bracht op zijn eerste dag 151 miljoen dollar op. (bron)
Volgens dit bericht nam de verkoop van games in het algemeen met 17% ten opzichte van vorig jaar toenam. De verkoop van muziekcd's daarentegen is met zo'n 6% gedaald, waardoor de markt voor computerspelletjes nu groter is dan de markt voor muziek! Als reden voor de daling van de cd-verkoop noemt nieuwnieuws piraterij. Wellicht heeft Tim Kuik van stiching Brein een punt als hij zegt dat illegaal downloaden verboden moet zijn.
Helaas is het nu nog te makkelijk om muziek van het internet af te plukken, en is de prijs/kwaliteit verhouding van cd's nog te oneerlijk om mij te dwingen naar de Free Record Shop te lopen.

Monday, September 24, 2007

Confessions of an Intellectual; een synopsis.

Kembrew McLeod is de auteur van het artikel "Confessions of an Intellectual (Property): Danger Mouse, Mickey Mouse, Sonny Bono and My Long and Winding Path as a Copyright Activist-Academic (2005). Hierin beschrijft hij "the recent brand of activism that has emerged as a reaction to the expanding influence of intellectual property law." McLeod kijkt naar een nieuwe wereld waarin de muziekindustrie zich begeeft waarbij oudere platen gebruikt worden om met wat mixen en een beetje creativiteit een nieuwe plaat uit voortkomt. Het grootste gedeelte van het artikel gaat hierover en is daarom minder relevant voor het 'grotere' debat over intellectuele rechten op gemaakte muziek en de impact van illegaal downloaden hierop.

Een interessant element dat McLeod aanhaalt in zijn artikel is het volgende "The purpose of copyright law, according to the framers of the Constitution, was to create incentives for artists (...) to contribute to the collective good of American culture."
Dit ideologische standpunt van de grondleggers van de Amerikaanse democratie roept een interessante vraag op: wanneer is een liedje bezit van de artiest en wanneer is het in bezit van een groep, een stad of een land? Wie heeft de rechten op "Sweet Home Alabama", "Oh Oh Den Haag" enzovoort? Een definitie lijkt hier moeilijk te geven. Waarom mag de PvdA niet "Rood" van Marco Borsato toe-eigenen?

Dit leidt tot de volgende stelling: als een nummer, foto etc. door zijn populariteit wordt geassocieerd met een element van cultuur (zoals bijvoorbeeld een stad) in plaats van de auteur, vervalt het auteursrecht en zal de kunst publiek bezit worden.

Sunday, September 23, 2007

Het samenvatten van een werkcollege (2)

het centrale thema voor mij in dit werkcollege (20 sept 2007) was wat iemand in een debat kan doen als hij het in principe eens is met de stelling.
Dit kwam als eerst naar voren tijdens de debat oefening. Hierbij moest een spreker zijn stelling een minuut lang verdedigen, waarna de tegenstander mocht reageren. Hierna was er nog een reactieronde voor beide sprekers. Een aantal van de duo's gaven aan dat zij een stelling hadden waar het in beginsel moeilijk mee oneens te zijn is. Dankzij common sense is niemand voor meer kinderporno bijvoorbeeld, of het verlagen van de drankleeftijd van 16 naar 12.
In zo'n geval, leerde een rondvraag door de groep, is het mogelijk om bijvoorbeeld naar de begrippen in de stelling te kijken. Hoeveel "meer" is "meer kinderporno" nu eigenlijk? Ook de uitvoerbaarheid aanvallen is een optie.
In de tweede helft van het college kwam het thema weer terug in het debat over Second Life dat georganiseerd werd door enkele studenten. Bij de stelling "kinderporno in Second Life moet kunnen" zullen veel mensen in principe tegen zijn. De debatleiders verdeelden de groep daarom van tevoren al op in een voor- en tegenkamp.
Hoewel de meeste aanvallen van het voorkamp gepareerd konden worden, vond ik het argument dat kinderporno in Second Life een therapeutische werking kan hebben moeilijk onderuit te halen. Dit kan wellicht door te vragen naar bewijzen, maar in zo'n 'klein' debat is dat wellicht een bridge too far.

Quote van deze week: de spellingscontrole is geschreven door idioten.

Monday, September 17, 2007

Second Life - het Tweede Leven van Virtual Reality

Onderstaand een synopsis van het onderzoek van David de Nood & Jelle Attema; Second Life, Het Tweede Leven van Virtual Reality.

De Nood en Attema doen een exploratief onderzoek naar een drietal elementen in Second Life, de virtuele wereld bedacht door het Amerikaanse Linden Lab (link). Zij hebben een aantal spelers van Second Life een enquete in laten vullen, en hebben later telefonische interviews afgenomen met een kleine groep van deze ge-enqueteerden. De vragen waren gegroept rondom de thema's economie, welzijn en recht.

Persoonlijk het interessants vind ik de mogelijkheden die De Nood en Attema schetsen voor de toekomst van Second Life.
Zo kan op het gebied van economie Second Life stimulerend werken voor de armere landen in de wereld. Ook kan de verbinding met "echte" bedrijven interactiever worden; rondlopen in een Second Life Albert Heijn, waarna vervolgens Albert de bestelde producten aan je voordeur af komt leveren.
Bij welzijn is het interessant te denken aan mogelijkheden als het opzetten van gesprekgroepen voor mensen die gebonden zijn aan hun huis. Hierbij kan gedacht worden aan huisvrouwen, maar ook aan mensen met een ziekte, gepensioneerden etc. Second Life kan zo de sociale horizon van deze mensen verbreden.
Recht lijkt het minst interessante en uitgewerkte gedeelte van het onderzoek. De ondervraagden zijn redelijk tevreden over de manier waarop de orde nu gehandhaaft wordt en er is nog nauwelijks behoefte aan meer controle. Wel wordt het punt gemaakt dat als bedrijven zich in de toekomst serieuzer bezig willen houden met een bedrijf opzetten in Second Life, dat zij dan wel meer de behoefte zullen hebben aan rechten om hun investering te bewaken.

Samenvattend lijkt Second Life een interessante test-case te zijn voor een samenleving die meer en meer zijn leven in de computer stopt. Alle prive-gegevens zijn de vinden op Hyves, sociale contacten worden met MSN Messenger gelegd en kekke filmpjes van je buurmeisje die de hond uitlaat zijn op Youtube te vinden.




Het samenvatten van een werkcollege (1)

Na een opwarmertje op dinsdag met een hoorcollege, begon het "echte" debatteren in het eerste werkcollege van de cursus, op donderdag de 13e.
Na een korte introductie van de docente en een uitleg van "wat we nu eigenlijk gaan doen" werd er een rondje door de zaal gemaakt om te kijken of er nog iets nieuws was gebeurd in de wereld. Of in ieder geval, iets nieuws op het gebied van de nieuwe media. Onder andere de iPhone en Windows Vista passeerden de revue.
Hierop volgde de eerste debatoefening; ga in een groepje van 3 bij elkaar zetten en geef en verdedig je stelling. In mijn groepje moest ik helaas het onderspit delven en toegegeven; mijn tegenstandster was inderdaad beter. Zij had meer en uitgebreide argumenten.
De winnaar van elk groepje werd uitgenodigd om zijn verhaal nog eens af te steken voor de klas. Hieruit kon dan eventueel een aantal elementen voor nieuwe Ground Rules voor een goed debat gedestilleerd worden.

Zo is het belangrijk dat..
  • er een duidelijke structuur in het betoog zit (ten eerste.. ten tweede..);
  • deze structuur onder andere met pauzemomenten benadrukt wordt;
  • de punten kort en krachtig geformuleerd worden;
  • de spreker een open houding heeft, duidelijk spreekt en oogcontact maakt met zijn publiek;
  • de spreker er netjes eruit ziet;
  • "je weet waar je het over hebt", met andere woorden, dat je goed geinformeerd bent.
Allemaal nuttige punten die in mijn Ground Rules opgenomen kunnen worden.

Afsluitend een quote uit het werkcollege:
"
we moeten met elkaar afspreken dat het gewoon kut is"

Ik ben razend benieuwd naar het volgende college =)

Nieuws op maandag

Het nieuwsitem van vandaag lijkt voor de NOS de enorme boete voor computerfabrikant (en -gigant) Microsoft te zijn; de journaals van vandaag worden er steevast mee geopend.
Een kort uittreksel van nu.nl vertelt het volgende:

"De Amerikaanse softwaregigant Microsoft heeft een historische rechtszaak tegen de Europese Commissie om een megaboete van 497 miljoen euro voorlopig verloren. "
Bron

Dit is natuurlijk allemaal mooi en aardig, maar voor mij persoonlijk voelt het een beetje nutteloos. Ik vind het prima dat Windows Media Player in Microsoft Internet Explorer op m'n nieuwe laptop geinstalleerd staan; dan hoef ik ook niet op zoek te gaan naar alternatieven. Eerlijkheid dwingt me wel te vertellen dat ik voor muziek vaker iTunes gebruik (omdat m'n ipod belangrijker is dan windows media player, sorry!) en dat ik als internetbrowser Firefox gebruik. Toch is het handig dat er standaard iets voor muziek en internet geinstalleerd staat!

Microsoft zelf zal er natuurlijk ook vrij weinig van voelen; een boete van een krappe 500 miljoen euro is voor een bedrijf met een jaaromzet van 41 miljard euro niet meer dan een vervelende muggesteek.

Edit: Nog een kleine extra toevoeging voor het N.O.M.:
"Een Bosnisch echtpaar heeft met onmiddellijke ingang een scheiding aangevraagd toen bleek dat ze al tijden onder schuilnamen online aan het chatten waren met elkaar."
Klik voor de rest van het verhaal.
Ik probeer me dat dan in te beelden.. Zij giechelend in de woonkamer achter de laptop chatten, terwijl hij gniffelend achter z'n computer op zijn studeerkamer zit en daarna elkaar weer tegenkomen bij het avondeten. "En, wat heb jij vandaag gedaan?"

Wednesday, September 12, 2007

Twelve Angry Men

Het laatste jurylid dat zich gewonnen gaf (gespeeld door Lee. J. Cobb), maakt veelvuldig gebruik van lichaamstaal. Hij benadrukt veel van zijn standpunten met gebaren en verheft vaak zijn stem. Dit intimideert de andere juryleden en geven zijn niet altijd objectieve argumenten extra kracht. Ook heeft hij zijn mondhoeken voortdurend naar beneden getrokken, waardoor hij een uitstraling heeft van iemand die moeilijk te overtuigen is van zijn ongelijk.
De man zit veel voorover gebogen met een gesloten houding. Ook dit geeft weer aan dat hij moeilijk te overtuigen is.

Al deze factoren zorgen ervoor dat het moeilijk is om de man te overtuigen; hij gaat voortdurend agressief in de aanval en maakt een fysiek sterke indruk. Daarom zal iemand die tegen hem op wil boksen stevig in zijn schoenen moeten staan.

Ground rules voor een goed debat

Een goed debat.
Het beste debat dat ik ooit gezien heb, kan ik mij niet helemaal meer herinneren. Het enige wat ik me nog herinner is het feit dat het plaatsvond bij het televisieprogramma Buitenhof . Jouke de Vries, hoogleraar Bestuurskunde aan de universiteit van Leiden en lid van de PvdA, was één van de debaters. Hij luisterde goed naar de argumenten van de andere leden van het debat, en wist op grond van inhoudelijke argumenten deze te pareren. Hij wist precies waar hij het over had en wist zijn standpunt goed te verwoorden. Aan het eind leek het bijna of hij de andere leden, zijn politieke tegenpolen, had overtuigd van zijn gelijk.

Voor een goed debat is het belangrijk dat er naar elkaar geluisterd wordt. Om het debat in deze richting te sturen, zal een debatleider goed op moeten letten of iemand goed antwoord geeft op de stelling of vraag van de andere debater. Ook de debaters zelf zullen elkaar onderling er op aan moeten spreken dat zij het onderwerp vermijden of niet het juiste antwoord geven. Het risico hierbij is natuurlijk dat men dit gaat gebruiken om de ander als dom of ontwijkend af te schilderen. Het is dan ook de taak van de debatleider om op te letten dat ook dit niet gebeurt.
Hoewel je van ervaren debaters mag verwachten dat zij weten dat op de man spelen niet gewenst is, is het verstandig om de debatleider van tevoren duidelijk te laten vertellen wat wel en niet getolereerd wordt binnen het debat.
Het lijkt mij moeilijk te garanderen dat iemand goed voorbereid komt naar het debat. Uiteindelijk is dat namelijk de keuze van iedere debater. De aanwezigheid van camera’s of publiek zal de debater wellicht stimuleren om zijn zaakjes goed op orde te hebben. Het zal onprettig voor hem zijn om weggezet te worden als een lui iemand door zijn mededebater omdat hij niet over de juiste dossierkennis beschikt.


Een slecht debat.
Bij het slechtste debat dat ik ooit gezien heb, denk ik niet specifiek aan één debat, maar aan politieke debatten in het algemeen, zowel op de televisie in “praatprogramma’s, als in de Tweede Kamer. Politieke debatten vandaag de dag lijken teveel te gaan om het goed overkomen op de burger, de stemmer, dan dat er daadwerkelijk gekeken wordt naar de kern van de zaak. Men luistert te weinig naar elkaars standpunten, maar reageert vaak met een populair tegenargument. Een voorbeeld hiervan is Geert Wilders van de PVV die roept dat minister Vogelaar “knettergek” is. Dit is puur op de man (vrouw) spelen, en dit hoort mijns inziens niet thuis in een goed debat.

De punten hierbij liggen eigenlijk in het verlengde van de punten die bij het goede debat worden gemaakt; speel niet op de man en luister goed naar wat de ander zegt.
Ik denk dat het voor een politiek debat moeilijk is om het debat uit het slop te trekken, omdat alle deelnemers aan het debat tevreden lijkt te zijn met zoals het nu gaat, een uitzondering daargelaten. Wellicht een ferme hand van de debatleider kan het zaakje weer vlottrekken, waarbij meer over de inhoud dan voor de vorm wordt gedebatteerd.

Stelling week 1

Stelling: Online vrienden maken kan niet

Argument 1: Onderzoek toont aan dat mensen gemiddeld 5 goede online vrienden hebben, en in 90% van de gevallen hebben zij hen ook daadwerkelijk ontmoet.

Argument 2: het is voor mensen makkelijk om online een “valse” identiteit op te bouwen, daarom zal je iemand pas volledig kunnen vertrouwen als je diegene in het echt gezien hebt. Dan kan je controleren of zijn online identiteit gelijk is aan zijn daadwerkelijke identiteit.

Bron